“Asgjë nuk vjen nëse s’bëni përpjekje”, historia e shqiptarit që ka “pushtuar” italianët me fruta dhe perime

"Asgjë nuk vjen vetvetiu, por nëse bëni përpjekje për të, gjërat bëhen dhe kënaqësitë vijnë", kështu shprehet me krenari Antonion Plaka, 39-vjeçari me origjinë nga Fieri i Shqipërisë, i cili mbërriti në Pistoia, Itali në vitin 1998, kur ishte vetëm 13 vjeç. Historia e familjes së tij nisi kur ai mbërriti në Pistoia dhe ia doli i vetëm të hapte me kalimin e viteve një sërë aktivitetesh tregtare që e kanë bërë simbolin e shitjes së frutave dhe perimet në qytet. Stenda blu e tij "Plaka fruta-perime" njihet nga të gjithë pistoianët pasi ka pushtuar klientët me fruta dhe perime gjithmonë të freskëta dhe cilësore. Nga viti 2018, shqiptari filloi të zgjerojë biznesin e tij duke hapur edhe dy dyqane ushqimore dhe produkte tipike. E para në viale Adua, e dyta në via Metello Gianni.

Asgjë nuk ishte e lehtë por puna e vështirë, në fund, na lejoi të arrijmë këtu. Dhe kjo është shtytja më e mirë për të vazhduar rritjen.

Historia e Antonion Plakës fillon me vendimin e dhimbshëm për të lënë shtëpinë dhe prindërit e tij në Fier ku ata ende jetojnë për t'u bashkuar me vëllain dhe kushëririn e tij të madh që tashmë jetonin në Pistoia. Qytet në të cilin komuniteti shqiptar është i huaji i parë për nga numri i banorëve dhe që është afër 9% e numrit të përgjithshëm të qytetarëve.

Në vitin 1998 isha 13 por të vazhdoja të jetoja në Shqipëri ishte e pamundur. Në ato vite vendi im u copëtua nga një luftë e tmerrshme civile. Nuk kishte punë, nuk kishte paqe, nuk kishte të ardhme. Pikërisht në atë moment vendosa të vij në Itali për të kërkuar pasurinë time dhe për të jetuar jetën time, për atë që ndjeja në të vërtetë se isha. Kështu që hipa në anija dhe u bashkoav me një pjesë të familjes sime. Në atë kohë kushëriri im kishte tashmë një stendë fruta-perimesh në via Clemente IX, ku punonte edhe vëllai im, i cili është nëntë vjet më i madh se unë. Aty nisa të hidhja hapat e parë në industri. Sigurisht, nuk ishte e lehtë. Ditët tona fillojnë në tre e gjysmë të mëngjesit kur bie alarmi. Çdo ditë, edhe sot, shkoj në tregun gjeneral Novoli për t'u mbushur me fruta dhe perime. Shtatë ditë në javë, me ditët që vazhdojnë deri në mbrëmje, me përjashtim të së dielës kur punojmë gjysmë dite.

Dimër, verë, i ftohtë, shi, diell përvëlues. Asgjë nuk e ndalon familjen Plaka, e cila pas stendës së parë në via Clemente IX ka hapur edhe atë në via Spartitoio. Megjithatë, në një moment të caktuar lindi nevoja për të zgjeruar biznesin dhe për t'u fokusuar në diçka tjetër.

Kur vendosa ta bëj këtë kërcim, qoftë edhe pak në errësirë ​ mendova për vajzat e mia, të cilat tani janë tetë dhe dhjetë vjeç. Uroj që vajzat e mia të jenë mirë dhe të studiojnë sa më shumë, gjë që fatkeqësisht më ka munguar. Unë do të doja që ato të bëjnë atë që u pëlqen më shumë dhe atë që ndiejnë të bëjnë. Megjithatë, nëse një ditë duan të vazhdojnë këtë biznes familjar, uroj që të paktën të qëndrojnë larg shiut.

Dyqanet ku Plaka shet kanë një përzgjedhje të kujdesshme të produkteve tipike toskane dhe më gjerë. Nga djathrat, te vera dhe deri te një përzgjedhje shampanjash prestigjioze. Në dyqanin viale Adua, përveç blerjeve, mund të keni edhe aperitivë, të hani “dhe rrini për qejf!”

Që kur isha djalë gjithmonë kam pasur ëndërr të bëj diçka të tillë, por kurrë nuk e imagjinoja se do të isha në gjendje të bëja atë që bëra më pas. Sakrificat ishin të shumta, megjithatë sot kënaqësia është vërtet e madhe. Me familjen time ne kemi zgjedhur të jetojmë në Pistoia dhe të ndërtojmë jetën tonë dhe të ardhmen e fëmijëve tanë këtu. Dhe për këtë, nga zemra, më duhet të falënderoj njerëzit e Pistoias që na kanë dhënë gjithmonë besim të madh. Të mbërrish në një qytet të ri, të jesh i huaj dhe të fillosh të shesësh fruta dhe perime nuk është e lehtë. Mund të ketë pak mosbesim në fillim. Në Pistoia, nga ana tjetër, të gjithë na besuan që në fillim, deri në atë pikë sa na lejuan të rritemi shumë me biznesin tonë.

Sot Antonion Plaka ka shtatë punonjës të ndarë në tre dyqane. Por kjo nuk është e gjitha, sepse projektet e tij janë ende të shumta.

Ajo që dua të them është se nëse bëni përpjekje për diçka, gjërat bëhen. Me familjen time filluam me pak dhe ndërtuam shumë. Sigurisht, përpjekja ka qenë dhe është ende. Por asgjë nuk vjen nga asgjëja. Dhe mendoj se ky është mësimi më i rëndësishëm për fëmijët tanë.

Burimi:ilterrno Përktheu dhe përshtati:JOQ ALBANIA